Psikolojik Hizmet Hakkında;
Direkt çocuğa özel sorular
sorulduğunda o çocuğu görmeden, ebeveynden çocuk hakkında ayrıntılı bilgi
almadan, arkadan arkaya değerlendirme yapmak doğru olmaz. Çünkü hiçbir çocuk
birbirinin aynı değildir. Her çocuğun
beraberinde getirdiği kişilik özellikleri ve bireysel farklılıkları vardır.
Bu yüzden, çocuklar aynı olumsuz davranışı sergileseler bile, herbirinin o
şekilde davranmasının nedeni farklıdır. Bazı çocuk dikkat çekmek için yalan
söyler, bazısı cezadan kaçınmak için, bir başkası çevresindekileri model aldığı
için...vs. Sorunun kaynağını bulmadan çözümün ne olacağını bilemeyiz.
Dolayısıyla sorunlar aynı olsa bile her birinin nedeni farklı olduğu için,
tedavi süreci de çocuktan çocuğa farklılaşacaktır. Bunları gözardı ederek
yapılan değerlendirmeler profesyonellikten uzak olacağı için sağlıklı
olmayacaktır. Çocuğunuzla ilgili kafanıza takılan bir durum olduğunda yapılacak
ilk iş, çocuğu o konunun uzmanına göstermektir.
Bir diğer husus
da, soruların konu ile alakalı olması gerektiğidir. Mevzu bahsi çocuk
olduğunda, elbetteki anne-babalar her şeyi sorup öğrenerek çocuklarına en iyi
şekilde ebeveyn olmaya çalışmaktadırlar. Ancak bazen, her konuda bilgi sahibi
olalım derken bir konuya yoğunlaşılamamakta, her şey yarım yamalak kalmaktadır.
Sadece o haftanın konusu hakkında sorular sorulmasıyla, o konu hakkında daha
derinlikli bilgi sahibi olunacak, sonrasında diğer konulara da sıra gelecektir.
Şimdi ise
“Çocuk İle Kaliteli Zaman” konusunda sizlerin yönlendirmeleri doğrultusunda en
çok merak edilen bir kaç noktayı ele alacağız:
Zamanın
Niceliği Değil, Niteliği Önemlidir
Yorumlardan
bazılarında, anneler kendilerinde çok fazla yükün olduğundan, yeri geldiğinde
24 saat çalıştıklarından, bir de, çocukla sürekli vakit geçirmeye zaman ve
enerjilerinin kalmadığından bahsetmişler. Elbetteki haklılar. Gerçekten
neredeyse gün boyu sürekli dikkatlerini farklı meşguliyetlere yöneltmek
zorundalar. Sadece çocukları değil, eşleri, evleri ve kendileri ile de
ilgilenmek zorundalar. Ancak bu yazıda ifade edilmek istenen, ebeveynin
çocuklarla geçireceği zamanın süresi değildir. Sürekliliği ve kalitesidir.
Zamanın ne kadar uzun sürdüğü değil, kısa da olsa bunun istisnai durumlar
dışında, düzenli bir şekilde her gün olması ve çocuğun bu birlikteliği ne
yoğunlukta hissettiği önemlidir. Düzenli
olarak her gün sadece 15-20 dk çocukla geçirelecek zaman hem çocuğun değerli
olduğunu hissetmesinin, hem de annesi ile sağlıklı iletişim kurabilmesinin
temel koşullarındandır.
Babaları da yabana atmamak gerekir. Onlar
çocukları ile anne kadar meşgul olmuyor gibi görünselerde, sabahtan akşama
dışarıda çocuklarının geleceği için çabalamaktadırlar. Ancak bu demek değildir
ki babalar düzenli vakit geçirmek zorunda değil çocukları ile. Aksi halde,
onların geleceğini düşünürken, şimdiki zamanlarını kaçırırlar. Halbuki şu an
içinde bulundukları zaman hem kendileri hem de çocukları için en önemli
zamandır.
Bazı ebeveynler
çocukları ile çok fazla kaliteli zaman geçirdikleri halde onların bir türlü
tatmin olmamasından yakınmaktalar. Nasıl ki çocuğa hiç özel zaman ayırmamak
sakıncalı ise, bütün zamanını çocuğa ayırmak da sakıncalıdır. Çünkü bu hem çok
yorucu olur, hem de anne babanın günlük yaşantılarının yanı sıra bir de özel
yaşantıları olduğu gerçeği vardır. İkisi de tek başlarına kendilerine zaman
ayırmak isteyecekleri gibi, birlikte de vakit geçirmek isteyebilirler. Bunu
sağlayamadıkları zaman anne ya da baba gerginlik yaşayabilir ve bu her ne kadar
çocukları ile sürekli vakit geçirseler bile ilişkilerine olumsuz olarak
yansıyabilir. Ayrıca çocuğun kendi kendine vakit geçirebilme becerisini de
kazanabilmesi gerekmektedir.Tüm bu nedenlerden dolayı ebeveynler çocukla etkin
vakit geçirirken bunun sınırına dikkat etmelidir.
Birlikte Ders Çalışmak Kaliteli Zaman
Geçirmek İle Aynı Şey Değildir
Çocukla
geçirilecek zaman diliminde ebeveynin istediği ya da gerekli gördüğü şey değil,
çocuğun yapmaktan hoşlandığı şey yapılmalıdır. Bazı ebeveynler bütün akşam
çocukları ile ders çalışarak zaten oldukça fazla vakit geçirdiklerini
söylüyorlar. Fakat bu bizim kastettiğim kaliteli zamana örnek değildir. Çünkü
çoğu çocuk ödevini çok isteyerek yapmamaktadır. Anne-baba ders çalıştırmak
haricinde çocukla ekstra vakit geçirmezse çocuk kendisinin değil, derslerinin
annesi-babası için önemli olduğunu düşünebilir. Bir çok çocuğun derse karşı
olumsuz tepki geliştirmesinin ve ödev yapmakta bu kadar zorlanmasının
nedenlerinden biri de budur. Buradan ebeveynin çocuklarına ders çalıştırmaması
gerektiği anlaşılmamalıdır. Tabiki de
çalıştırmalılar, yardım etmelilerdir ama, ders dışında çocuklarının keyif
aldığı aktiviteye ortak olmayı da unutmamalıdırlar.
Çalışan
Anneler
Eğer ki anne,
çalışan anne ise ev sorumluluğunun üstüne bir de iş sorumluluğu eklenir ve
durum biraz daha zorlaşır. Çünkü çalışan annenin iş çıkışı trafik ve yol
stresi, yemeği yetiştirme ve evi düzenleme telaşı, üstüne bir de çocuğa vakit
ayıramamanın vermiş olduğu suçluluk duygusu eklenir. Bütün bunlar annenin
enerjisini düşürebilir ve çocuk ile zaman geçirememesine neden olabilir. Fakat
durum çalışan anneler için de aynıdır: Kısa ve öz vakit geçirmek. Zamanın iyi
bir şekilde yönetilmesi ile bu sorun bir nebze halledilebilir. Mesela annenin
hemen yemek hazırlaması gerekiyorsa, mutfakta iken aynı zamanda çocuğu ile de
zaman geçirebilir. Ama bu klasik, “anne mutfakta, çocuk da ona yardım ediyor”
şeklinde olmamalıdır. Anne bu işi,
yaratıcılığını kullanarak eğlenceli hale getirmeli ve çocuk ile aktif etkileşim
içinde yapmalıdır (sebzeleri
konuşturarak yapılan insan şeklinde bir salata... vs)
Çok Çocuklu Ebeveynler
Tek çocuk
olduğunda düzenli birebir vakit geçirmek bir nebze de olsa kolay olmaktadır
ama, birden fazla çocuk olduğunda iş biraz zorlaşır. Çocuklar aynı gelişim
dönemi içerisindelerse etkinlikler zaman zaman hep birlikte yapılabilir. Ancak
yine de anne-baba fırsat buldukça, ellerinden geldiğince her bir çocukla
birebir vakit geçirmeye özen göstermelidirler. Çocuklar farklı gelişim döneminde iseler mümkün olduğunca her biri ile
ayrı vakit geçirilmesi daha uygun olur. Çünkü birlikte vakit geçirmek her zaman
için birlikte oyun oynamak değildir. Kriter olarak çocuğun hoşlandığı
aktiviteyi baz alacağımızı belirtmiştik daha önce. İki yaşındaki bir çocuk
annesi ile kovalamaca oynamaktan hoşlanabilirken, altı yaşındaki bir çocuk
çizgi film izlemekten, 8 yaşındaki ise yapboz yapmaktan hoşlanabilir. Bazen ise
kardeşler arası ilişkinin güçlenmesi, aile içi iletişimin artması için hep
birlikte yapılacak etkinlikler de seçilebilir.
Psikolog Canan Cantürk
kaynak: civilim.com
kaynak: civilim.com
Çocuk Eğit Blog
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder