Anne- Baba Olmak

             

            Sevgili Anne- Babalar! Hiç kuşkusuz ki sahip olduğunuz çocuklarınız sizin mutluluk kaynağınızdır. Çocuğunuzun bir yeri incinse acısını siz duyarsınız, ona şefkat kanatlarınızı gerersiniz. Bu denli, ilgiden sonra onlara birde büyük insanlarmış gibi muamele etmeniz gerektiğini düşündünüz mü? Unutmayınız ki bu günün küçüğü yarının büyüğüdür. Ünlü şairimiz Abdülhak Hamit Tarhan bakın çocuğu nasıl tarif etmiş:

            “Kim Demiş Ki Çocuk Küçük Bir Şeydir

            Bir Çocuk Belki En Büyük Şeydir”

           

            Çocuklara bir büyük gibi davranmak onlarda coşku oluşturur, onları mutlu eder; ileriki hayatlarında topluma mutlu bireyler kazandırılmış olur. İşte bu noktada, okula yeni başlayan çocuk, anne-babasından aldığı bu coşkuyla, onlardan gördüğü yüksek ilgiyle, aile ve oku kargaşası yaşamadan dengeli bir şekilde eğitimine devem eder. Bizim amacımız da okula ilk defa adımını atacak olan minik öğrencilerimizin uyum sorunu çekmeden başarılı olmalarını sağlamaktır. Tabii ki başarı mutlu olmaktan geçer. Mutsuz edilen bir çocuktan başarı beklemezi haksızlık olur. Bu kitapta özellikle siz anne-balalar için hazırlanmış olup, kitapta kayıt işlemleri gibi ilk adımdan tutun da, okul-aile birliğinin ne olduğu, çocuktaki okul korkusu, ev-okul gibi mekan farklılığının çocuk üzerindeki olumsuz etkilerini olumlu hale dönüştürme, elbise farklılığı, kişiler farklılığı ve sosyal farklılıklar gibi konular işlenmiştir.

            Okulun amacı çocuğun sosyalleşmesine katkıda bulunmaktır. Oysa çocuk okulda bazı kurallarla karşılaşacak. Peki bu durumda, sanki iki zıt yaklaşımmış gibi görünen “sosyalleşme” ve “kurallar” çocuğa nasıl izah edilecek? Burada anne-baba ve eğitimcilerin sıkı işbirliği neticesinde, aslında sosyalleşmenin, iyi bir vatandaş olmanın bazı kurallara uymaktan geçtiği çocuğa tatlı bir dille ve örnek davranışlarla izah edilecek. Zaten eğitimn de temel amacı bu değil midir? Yani, hepimiz elbirliğiyle çocuklarımızın davranışları üzerinde olumlu, mutlu ve coşkulu etkiler yaratmak zorundayız. Bu zorunluluk ülkemizi ve aziz milletimizi daha müreffeh yarınlara taşımak içindir. Öyleyse;

            Sevgili Anne-Babalar! Gelin hep birlikte çocuklarımızı kucaklayalım. Onlara öğretmenin anne-baba, okulun ise bir aile olduğunu aşılayalım.