..:ORTAK İSİMLER::..
Ahsen: En güzel, pek güzel.
Ahter: Yıldız.
Akcan: Yüreği temiz, içi aydınlık.
Akgün: İyi, mutlu sevinçli gün.
Aycan: İçi aydınlık olan.
Aydan: Aya benzer, ay gibi aydınlatan.
Ayhan: Ay gibi güzel ve ışıklı han.
Aytaç: Ay gibi taçlı.
Bahtıgür: Kısmeti bol.
Behmen: Zeki, anlayışlı, tedbirli.
Behzad/Behzat: Doğuştan iyi soylu.
Bera: Faz,let, meziyet, iyilik.
Bereket: Bol ve verimli.
Bilge: Çok bilen, bilgisini başkalarıyla paylaşan.
Bircan: Çok değerli, can kadar değerli.
Birsen: Yalnız sen anlamında.
Can: Yaşam kaynağı.
Candan: İçten, samimi.
Çağrı: Birini bir yere çağırma, davet.
Devlet: Belirli bir toprak parçası üzerinde içte
güvenliği, dışta bağımsızlığı amaçlayan halk topluluğu.
Devrim: Kısa sürede meydana gelen önemli ve temelli
değişiklik.
Diler: İsteyen, dileyen, arzu eden.
Duygu: Duyabilme, his, gönülde uyanan tepki.
Elçin: Deste, demet.
Elmas: Çok kıymetli.
Engin: Ucu bucağı görünmeyecek kadar geniş.
Erdem: Fazilet, hüner.
Erden: Bakire, el değmemiş.
Erinç: Dirlik düzenlik, eksiği olmamak.
Esen: Sağ salim, rahat.
Ferda: Yarın, gelecek zaman.
Feza: Gökyüzü, uzay.
Fikret: Düşünme, düşünceye dalma.
Firuz: Mutlu, üstün gelmiş.
Füruzan: Çok parlak, parlayıcı.
Günay: Aydınlık gün.
Güral: Kıpkırmızı, çok kırmızı.
Güray: Bereketli, bolluk içinde olan ay.
Gürcan: Herkesi seven, herkes için özveride bulunan.
Güven: İtimat, inanç.
Hayran: Şaşmış, hayrette kalan hayranlık duyan.
Hidâyet: Doğruya kavuşan, hak yol, İslâmiyet.
Hikmet: Felsefe, gizli, bilinmeyen.
Hilal: Yeni ay.
Işık: Cisimleri görmemize yardım eden fiziksel erke,
aydınlatan.
İfakat: Hastalıktan kurtulan, iyileşen.
İlhan: Bir ülkenin egemen hanı.
İmran: Evine bağlı kalan.
İrfan: Bilip anlayan, zihni olgun.
İsmet: Namuslu, kötülük ve rezaletlerden kaçınan,
bütün büyük küçük günahlardan uzak, kendi dininde ve diğer dinlerde haram olmuş
veya olacak bir şeyi yapmayan, hiç bir günah işlemiyen masûm olan peygamber
sıfatı.
Kader: Alın yazısı.
Kıymet: Değer, panha, bedel.
Muhterem: Saygın, saygıdeğer.
Muzaffer: Zafer, kazanmış, kahraman.
Mücteba: Seçilmiş.
Nedret: Az bulunma, seyrek olma hali.
Nimet: İyilik, lütuf, ihsan, bahşiş, saadet,
mutluluk.
Nusret: Tanrı yardımı, başarı, zafer.
Nüzhet: Eğlence, gönül rahatlığı.
Olcay: Talih, ikbal, kader.
Özden: Soyca temiz, köleliği olmayan.
Özen: Dikkat, itina.
Özer: Özü er olan.
Özgün: Yalnız kendini belirleyecek bir nitelik
taşıyan.
Refet: Merhamet etme, acıma, esirgeme, çok acıma.
Rüçhan: Üstünlük, üstün olmak.
Saffet : Saflık, temizlik.
Seçkin: Seçilmiş, üstün, güzide, emsallerinden
üstün.
Servet: Para mal, mülk bakımından zenginlik.
Seyhan: Yolculuk ( kentten kente), Akdeniz
bölgesinde bir nehir
Sezer: Sezgisi güçlü olan.
Suat: Mutlu, mutlulukla ilgili.
Süreyya: Ülker yıldız takımı.
Şafak: Güneş doğmadan az önce ufukta görünen ağartı.
Şenel: Çevresine neşe saçan.
Uğur: Halkın kimi olgularda gördüğü iyilik müjdesi.
Umut: Umma, bekleme.
Uzay: Yeryüzünün çevresini saran sonsuz boşluk.
Ümit: Umulan, beklenen şey.
Yaşar: Doğan çocuğun ölmemesi için konulan adlardan.
Yüksel: Manevi anlamda yüce ol anlamında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder