Çocuğun
şarlandırılmaya en müsait dönemi bu çağlardır. Her yönden farklılık gösteren
birinci sınıf başlangıcında çocuk neye şartlandırılırsa öyle gider. Anne baba
çocuğa asla özellikle öğretmenle ilgili negatif şartlandırmalarında
bulunmamalıdır. Ciddi problem gibi gözüken hadiselerde, öğretmen aileden biri
olarak görülüp, anne baba onunla yüz yüze görüşmelidir.
Okulun
ilk haftaları, anne-baba ve öğretmen iletişimi açısından önemlidir. Çünkü okula
yeni başlayan bazı çocuklar, önceden negatif duyumsatma içerisinde olabilirler.
Okul bu çocuğa soğuk ve metalik gelen hastane ve sağlık ocakları gerçekte nasıl
ki çocuğun iyiliği için var iseler, okullar da çocuğun bütüncül iyiliği için
vardır. Fakat çocuk ilk haftalarda okul ortamını sağlık ocağı ortamı gibi
algılayabilir. Bu yanlış ve şartlı negatif algı, çocuğun kendini toparlamasını
geciktirebilir. Burada anne babaya göreve düşmektedir. Anne, babalar çocuk
istemiyor diye çocuğu okula getirmemezlik yapmamalılar. Bilakis, her gün okula
getirmeliler, tabi ki onları işleyip bilinçlendirerek.
Çocuğun
dışa açıldığı, evden ikincil kurum olarak bağımsızlaştığı ve duygusal iletişime
de girdiği okulun birinci sınıfı nasıl şartlandırılırsa, diğer sınıflar da
(2-3-4-5…) öyle bir çerçeveye oturur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder